29

 
سرد و تاریک گشته روی وطن

بس که اندوه مانده در گلوی وطن

بس جفا دیده از مشایخ و وعاظ

که به باد داده اند آبروی وطن
***

زندگانی به کام ملت زهر

خنده هاشان کریه و وهم انگیز

))ملت همیشه در صحنه((

آدمک های بر سر جالیز
***

ما ز تاریخ جا ماندیم

در همان فصل تلخ دیروزیم

مغزهای سخت مچاله شده

در توهم که شاد و پیروزیم
***

از وزیر و وکیل و شیخ , در خوابند

خواب هفت پادشاه میبینند

سهم ملت شده گرانی و تحریم

حق مردم مباح میبینند
***

این وسط بخت یار ما باشد

گاه گاهی شریف ! میگردیم

وقتِ تَکرار , صف به صف با رأی

بعد از آن , بس خفیف میگردیم
***

))خس و خاشاک , ملت نادان((

هر چه گفتند ما همان کردیم

رنج تحقیر بر وجودمان جاری

اشک و فریاد را نهان کردیم
***

همه یک بغض در گلو داریم

التهابی درون سینه ماست

حرف هایی که سخت میگوییم

همه از رنج و درد و کینه ماست
***

فحش های رکیک میگوییم

از شکست هم , حظ کردیم

افتخاری برای ایرانی!!

)) کربلا را پیاده گز کردیم!((
***

طی 40 سال له شدیم و خراب

خودمان نیستیم عوض شده ایم

تار و پودی  ز هم گسسته شده

ملتی بی کلاس و خز شده ایم
***

باید از نو دوباره برخیزیم

رخش رستم , رکاب میخواهد

نسل فردا برای یک  پرسش

از من و تو جواب میخواهد
***

حق دریا و آب و خاک و وطن

همه را با سکوت بخشیدیم
که چرا درجواب این همه ظلم

سهم او هر چه بود بخشیدیم؟