سرد و تاریک گشته روی وطن
بس که اندوه مانده در گلوی وطن
بس جفا دیده از مشایخ و وعاظ
که به باد داده اند آبروی وطن
***
***
زندگانی به کام ملت زهر
خنده
هاشان کریه و وهم انگیز
))ملت همیشه در صحنه((
آدمک
های بر سر جالیز
***
***
ما
ز تاریخ جا ماندیم
در
همان فصل تلخ دیروزیم
مغزهای
سخت مچاله شده
در
توهم که شاد و پیروزیم
***
***
از
وزیر و وکیل و شیخ , در خوابند
خواب
هفت پادشاه میبینند
سهم
ملت شده گرانی و تحریم
حق
مردم مباح میبینند
***
***
این
وسط بخت یار ما باشد
گاه گاهی شریف ! میگردیم
وقتِ
تَکرار , صف به صف با رأی
بعد
از آن , بس خفیف میگردیم
***
***
))خس و خاشاک , ملت نادان((
هر
چه گفتند ما همان کردیم
رنج
تحقیر بر وجودمان جاری
اشک
و فریاد را نهان کردیم
***
***
همه
یک بغض در گلو داریم
التهابی
درون سینه ماست
حرف
هایی که سخت میگوییم
همه
از رنج و درد و کینه ماست
***
***
فحش
های رکیک میگوییم
از
شکست هم , حظ کردیم
افتخاری
برای ایرانی!!
)) کربلا را پیاده گز کردیم!((
***
***
طی
40 سال له شدیم و خراب
خودمان
نیستیم عوض شده ایم
تار
و پودی ز هم گسسته شده
ملتی
بی کلاس و خز شده ایم
***
***
باید
از نو دوباره برخیزیم
رخش
رستم , رکاب میخواهد
نسل
فردا برای یک پرسش
از
من و تو جواب میخواهد
***
***
حق
دریا و آب و خاک و وطن
همه
را با سکوت بخشیدیم
که چرا درجواب این همه ظلم
که چرا درجواب این همه ظلم
سهم او هر چه بود بخشیدیم؟
No comments:
Post a Comment