14

13

زخمِ نگاهت ای صنم ، بر دلِ ریش میکشم

جام غزل خرابِ تو ، قافیه , پیش میکشم

من زتو جرعه میشوم ، مجمرِ اشک را ، کنون

سجده به خاک میزنم ، پنجه به نیش میکشم

ای به نگاهت عشق را ، سفسطه میکند ، دلم

بین که بر آستان تو ، مذهب خویش میکشم

شهره شهر گشتم و ، رفته ز نامم آبرو

شکوه جان خسته را ، سوی خدیش میکشم

پرده به پرده میزنم ، قاب دل شکسته ام

تا ندهی مراد دل ، نقش پریش میکشم