این روزها من سخت , پاییزام
در لحظه هایم , برگ ریزان است
این روزها انگار دنیا هم
از زندگی کردن , گریزان است
خوابِ نوازش در سرانگشتم
دستم طنینِ سردِ تنهایی ست
دشت تنم , یخ بسته و خاموش
انگار در خوابی زمستانی ست
این روزها من سخت پاییزم
صد پاره از یلدایِ صد سال ام
یک زن میان قابِ دیروز ام
در مرز ویرانی ست احوالم
شاید که از پاییز برخیزم
احساس من درگیر باران است
ابر دلم میبارد و انگار
امسال هر فصلم زمستان است
No comments:
Post a Comment