مرد از این فصل ِ جنون , در گذر
از دل غرقابۀ خون , در گذر
مرد مرا حال ِ خودم واگذار
در غم ِ احوال خودم واگذار
عشق شده بار گنهکاری ام
نامه بد بودن و بدکاری ام
طعنه مزن بر دل دیوانه ام
کوخ نزن بر سر ویرانه ام
بگذر از این بودن و نابودن ات
بگذر از این راه نپیمودن ات
دشنۀ دشنام مزن بر سرم
خنج مکش بر تن پیراهنم
گاه چنین , گاه چنانم مکن
در غم دل , مرثیه خوانم مکن
شهد لبت را به لبم نوش کن
جانِ ز تن رفته ام , آغوش کن
کاش که جانم بستانی به عشق
باز بگردی و بمانی به عشق
عشق شده بار گنهکاری ام
نامه بد بودن و بدکاری ام
طعنه مزن بر دل دیوانه ام
کوخ نزن بر سر ویرانه ام
بگذر از این بودن و نابودن ات
بگذر از این راه نپیمودن ات
دشنۀ دشنام مزن بر سرم
خنج مکش بر تن پیراهنم
گاه چنین , گاه چنانم مکن
در غم دل , مرثیه خوانم مکن
شهد لبت را به لبم نوش کن
جانِ ز تن رفته ام , آغوش کن
کاش که جانم بستانی به عشق
باز بگردی و بمانی به عشق
No comments:
Post a Comment